Sunday, July 12, 2020

கால கவிதையில் நீங்கா வரிகளாய் நா. முத்துகுமார்

மழலை இசை
மனதில் நிறைய

இதய வார்த்தைகள்
இதமாய் வருட

அழகின் மகத்துவம்
அனைத்திலும் திளைக்க

வெயிலின் விளையாட்டில்
இளம்நினைவுகள் மேலெழ

ஒற்றை காதலின்
உயிர் பூக்கள்
- கல்லறையில்

இல்லற நுழைவாயிலில்
காதலின் வருகை

மன நிறைவாய்
சாமானியனின் காதல்

தந்தையை தொழும்
வரிகளாய் தெய்வம்

கால கவிதையில்
நீங்கா வரிகளாய்
நா. முத்துகுமார்


Monday, December 26, 2016

காலை நேரம்

காலை  நேரம்
கரங்கள்
கூப்ப
கைகள்  தேடும்
கடவுள்

காலம்
கரைய
கனவுகள்
கவிதையாய்  உறையும்
நினைவில்

கவிதைகேனோ
மனம்  வரவில்லை
மனதில்  வர
இத்தனை காலம்

இயற்கை  எனும்
கவிதையில்
இனிமை  ததும்பும்

குழந்தை எனும்
கவிதையில்
குழைகின்ற இன்பம்

உறக்கம்  எனும்
கவிதையில்
உறைகின்ற நிறைவு

நட்பெனும்  எனும்
கவிதையில்
நிறைகின்ற  வாழ்வு

கவிதைக்காய்
ஏங்கும் மனம்
கவிதையாய்
வாழ  தினம்
நிலைக்குமோ இனும்

Thursday, November 24, 2011

மழை காலம்

காலை இளங்கதிரை இன்னும் காணவில்லை.
அழகு மிகு ஆகாயத்தில் அவன் கால்கள் படவில்லையோ? இல்லை.
கருமேகங்கள் அவனை கவர்ந்து கொண்டன.

அவை கதிரவனின் கரங்களாய் இருக்குமோ?
இராது. கதிரவனின் கைகள் கருநிறமாய் இருக்க முடியாது.
அவை ஆதவனின் அரும்கூந்தலாய் இருக்குமோ?
சில கணங்களே அவை இருக்கின்றன.
அவை அவன் போர்வையாய் தான் இருக்கவேண்டும்.

கதிரவன் போர்வையில் ஒளிந்துகொண்டு விளையாட்டாய்
மழையை அனுப்பினான் உலகை எழுப்ப!
மின்னல்கள் விரைவு காட்டின.
இடியோ இதோ வருகிறேன் என்று அன்ன நடை இட்டது.
இவ்வளவு மெதுவாய் வந்தபோதும் எதன் மீது மோதியதோ?
இத்தனை பெரிய முழக்கம்.

மழையின் கரங்கள் மெதுமெதுவாய் பூமியை தொட்டன.
உடன் பூமி சிலிர்த்ததோ? அதன் மீதிருந்த துகள்கள் பறந்தன.
மண் வாசனை மனதை நிறைத்தது.
வாசனையை நுகர்ந்த காற்று தென்றலாய் துள்ளியது.

அதன் துள்ளலின் ஆனந்தம் மரங்களை தொற்றியது.
அதன் ஆனந்தம் ஆட்டமாய் வெளிப்பட்டது.
தூறலின் தாளம் ஆட்டத்திற்கு இசையானது.
அரங்கேற்றம் அமர்களமாய் அமைந்தது.

புது குளியல் முடித்து புத்துணர்ச்சி பெற்றெழுந்தது உலகம்.
புதுவண்ணம் கொண்ட புத்தாடை புனைந்தது.
புதுஉலகை கண்டு ஆதவன் அகமகிழ்தான்
புது பொலிவுடன் பணிகளை தொடர்ந்தன.   

Sunday, October 16, 2011

போதிதர்மரின் வரலாறு


 
ஷாலின் துறவிகள் மற்றும் பெளத்த சீடர்கள் மத்தியில் தங்களது வலது கையை பயன்படுத்தி ஒருவருக்கொருவர் வாழ்த்து என்று கூறும் ஒரு தனித்துவமான நடைமுறை பின்பற்ற படுகின்றது. இந்த வாழ்த்து டா மோ மற்றும் அவரது சீடர், ஹுய் கே என்பவர்க்கு பின் ஏற்பட்ட ஒரு பாரம்பரியம்.

495 கி.பி., இந்திய துறவி பா Tuo, அல்லது புத்தர் பத்ரா என்பவர், சியாவ் Sheng பெளத்தம் எனப்படும் பெளத்த நெறியை கற்பிக்க சீனா வந்தார். அவர் பேரரசர் ஷாவோ வென் மூலமாக Shaoshi மலையின் அடிவாரத்தில் கொடுக்கப்பட்ட நிலத்தில் ஷாலின் கோவில் நிறுவினார்.

பா Tuo ஷாலின் கோவில் நிறுவப்பட்ட அந்த காலகட்டத்தில் போதிதர்மர் என்ற ஒரு இந்திய இளவரசன் இருந்தார். அவர் மிகவும் புத்திசாலி மற்றும் இந்திய ராஜாவின் செல்ல மகன் ஆவார்.

போதிதர்மருக்கு இரண்டு மூத்த சகோதரர்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் தங்கள் தந்தை, அவரது மரணத்திற்கு பின் போதிதர்மர் அரசனாக வர வேண்டும் என்று  கூறிவிடுவாரோவென பயந்தனர். பெரும்பாலும் இரண்டு மூத்த சகோதரர்களும் அவர்களின் தந்தையுடன் பேசும் போது போதிதர்மருக்கு எதிராக அவரை திருப்புவதற்கு முயற்சித்தனர். போதிதர்மரை கொல்ல முயற்சித்தனர். ஆனால் போதிதர்மரின் நல்ல கர்மாவினால்  முயற்சிகள் வெற்றி பெறவில்லை. ராஜாவிற்கு பிடித்த மகனாக இருந்தும், போதிதர்மருக்கு அரசியல் வாழ்வில் அக்கறை இல்லை. அவர் புகழ்பெற்ற புத்த மாஸ்டர் Prajnataraவிடம் பயின்று ஒரு புத்த துறவி ஆக முடிவுசெய்தார்.

போதிதர்மர் பல ஆண்டுகளாக தனது மாஸ்டரிடம் பயிற்சி பெற்றார். ஒரு நாள் அவர் தனது மாஸ்டரிடம் "மாஸ்டர், நீங்கள் இறந்த பின்பு, நான் எங்கு செல்ல வேண்டும்? நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?" என கேட்டார். அவரது மாஸ்டர் Zhen டானுக்கு (அந்த காலத்தில் சீனாவின் பெயர் Zhen டானாக இருந்தது) செல்ல வேண்டும் என்று பதிலளித்தார். பல ஆண்டுகள் கழித்து, போதிதர்மர் தன் மாஸ்டர் இறந்த பிறகு சீனா கிளம்ப தயாரானார்.

அந்த பல ஆண்டுகளில், போதிதர்மர் படித்து ஒரு துறவியனார். அவரது மூத்த சகோதரர்கள் இந்திய அரசனாகினர். பின்னர் அந்த மூத்த சகோதரரின் மகன் மன்னர் அரசனானார். அவருக்கு தனது சிற்றப்பாவை ரொம்ப பிடிக்கும் மற்றும் போதிதர்மரின் மூத்த சகோதரர்கள் அவருக்கு எதிராக எடுத்த நடவடிக்கைகளுக்கு பரிகாரம் செய்ய வேண்டும் என விரும்பினார். எனவே அருகிலேயே தங்குமாறு போதிதர்மரை வேண்டினார், ஆனால் போதிதர்மர் சீனா செல்ல வேண்டும் என்று விரும்பினார்.

எனவே இந்திய மன்னர் போதிதர்மரை கவனித்து கொள்ளுமாறு சீனா மக்களை வேண்டி  சீனாவிற்க்கு புறாவை அனுப்பினார். இந்திய மன்னர் கோரிக்கை வைக்கும் அளவு அந்த  குறிப்பிட்ட புத்த துறவிகென்ன சிறப்பு என சீனா மக்கள் ஆச்சர்யபட்டனர். இச்செய்தி சீன மத்தியில் போதிதர்மரை பிரபலமடைய செய்தது.

கி.பி. 527 ஆம் ஆண்டு, அதாவது பா Tuo ஷாலின் கோவில் நிறுவிய 32 ஆண்டுகளுக்கு பின்னர், போதிதர்மர் குவாங்டாங் மாகாணத்தின் வழியாக சீனாவில் நுழைந்தார். சீனாவில், டா மோ என அவர் அறியப்பட்டார். டா Sheng (மகாயான) எனப்படும் புத்த பயிற்சி செய்ய டா மோ வந்தார். அவர் புகழ்பெற்ற புத்த மாஸ்டர் என கேள்விபட்ட ஒரு பெரிய கூட்டம் அவரை வரவேற்று பேச அழைத்தனர். ஆனால் அவர் பேசாமல் கீழே அமர்ந்து மற்றும் தியானம் செய்ய தொடங்கிவிட்டார். அவர் பல மணி நேரம் தியானம் செய்தார். அவரது தியானம் முடித்தபிறகு, எழுந்து ஒன்றும் சொல்லாமல் சென்றுவிட்டார். 

அவரது செயல்கள் அவரது ரசிகர்களிடம் ஒரு ஆழமான பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது. சிலர் அழுதனர், சிலர் சிரித்தனர், சிலர் கோபமாக இருந்தனர். கூட்டத்தில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொருவிதமான உணர்ச்சியில் இருந்தனர்.

இந்த சம்பவம் டா மோவை மிகவும் பிரபலமடைய செய்தது. பேரரசர் வூ இதனை கேள்விபட்டார். சீனாவின் தெற்கு இராச்சியம் ஆண்ட பேரரசர் வூ,, அவரது அரண்மனைக்கு வரவேண்டுமென டா மோவை அழைத்தார். டா மோ  அவரது அரண்மனைக்கு வருகை தந்தபோது, பேரரசர் வூ புத்த மதம் பற்றி அவருடன் பேசினார். பேரரசர் பல புத்த சிலைகள் மற்றும் கோயில்கள் எழுப்பி இருந்தார். அவர் புத்த கோயில்களுக்கு மிகவும் செல்வங்களை கொடுத்தார். அவரது நடவடிக்கைகள், அவரது சாதனைகள் பற்றி பேசிய பேரரசர் வூ, டா மோவிடம் இந்த நல்ல செயல்களுக்கு பலன் உண்டல்லவோ என கேட்டார். டா மோ அவர்கள் இல்லை என்று பதிலளித்தார். இந்த பதில் பேரரசர் வூ ஆச்சரியப்பட்ட செய்தது, ஆனால் பேரரசர் வூ பேசுவதை தொடர்ந்து இறுதியில் புத்தர் இந்த உலகத்தில் இருந்தாரா என டா மோவிடம் கேட்டார். டா மோ இல்லை என்று பதிலளித்தார்.

டா மோவின் பதில் பேரரசர் வூவின் பிரதிபலிப்பு ஆகும். அவரது நடவடிக்கைகளின் பலனை கேட்பதன் மூலம், பேரரசர் வூ டா மோவின் பாராட்டுக்களை மற்றும் உறுதிப்படுத்தூதலை தேடினான். எனவே பேரரசர் வூ நடவடிக்கைகளுக்கு பலன்  இல்லை  என்று மறுத்தார் டா மோ. மாறாக பாராட்டுக்களை கோருவதை விட, பேரரசர் வூ புத்தர் மூலம் அவரது மக்களுக்கு உதவ வேண்டும். புத்தர் உலகில் இருந்தாரா என கேட்டால் புத்தர் நம்பிக்கைக்குரிய ஒரு விஷயம், நீங்கள் உங்கள் இதயத்தில் இருக்கிறார் அல்லது இல்லை என நம்புகிறீர்கள். புத்தர் இருப்பு பற்றிய கேள்வியில், பேரரசர் வூ நம்பிக்கை இல்லாதன்மை இருந்தது. 

டா மோவின் பதிலால் கோபமடைந்த பேரரசர்  மறுபடி திரும்பி வரகூடாது என கூறி வெளியேறுமாறு  உத்தரவிட்டார். டா மோ வெறுமனே சிரித்துவிட்டு திரும்பிசென்றார். 

வடக்கு நோக்கிஅவரது பயணம் தொடர்ந்தது. அவர் நான்ஜிங் நகரம் அடைந்தார். நான்ஜிங் நகரில், பல மக்கள் பேச ஓய்வெடுக்க அங்கு மலர் மழை பெவிலியன் என்று ஒரு பிரபலமான இடம் இருந்தது. சுற்றி மக்கள் கூடியிருக்க பூ மழை பெவிலியனில் ஒரு புத்த துறவி விரிவுரை செய்துகொண்டிருந்தார். அந்த புத்த துறவியின் பெயர் ஷேன் Guang.

ஷேன் Guang ஒரு நேரத்தில் ஒரு பிரபலமான தளபதியாக இருந்தார். அவர் போரில் பலரை கொன்றார். ஆனால் ஒரு நாள் அவர் தான் கொல்பவனுக்கும் மக்கள் குடும்பம் மற்றும் நண்பர்கள் உண்டென்றும் ஒரு நாள் யாரோ ஒருவர் வந்து தன்னை கொல்வான் என்றும் உணர்ந்தார். அவர் ஒரு புத்த துறவியாக பயிற்சி செய்ய முடிவுசெய்தார். இறுதியில், ஷேன் Guang ஒரு சிறந்த புத்த பேச்சாளரானார். டா மோ அந்த கூட்டத்திற்க்கு சென்று, ஷேன் Guang பேச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்தார். சிலநேரங்களில் உடன்பாடு இருந்தால், டா மோ அவரது தலையை அசைத்து ஏற்றுகொண்டார். சிலநேரங்களில் கருத்து வேறுபாடு இருந்தால், தனது தலையை குலுக்கி மறுத்தார். இதை கண்ட ஷேன் Guang இந்த கூட்டத்தின் முன் உடன்படவில்லை என்று தைரியமாக கூறும் அந்த வித்தியாசமான வெளிநாட்டு துறவி யார் என மிகவும் கோபமடைந்தார். கோபத்தில், ஷேன் Guang அவரது கழுத்தில் இருந்த புத்த மணியை எடுத்தது டா மோவின் மேல் வீசினார். அது டா மோவின் முன் பற்கள் இரண்டை உடைத்து இரத்தம் வர செய்தது. ஷேன் Guang ஒரு மோதலை எதிர்பார்த்தார். பதிலாக, டா மோ, சிரித்துவிட்டு திரும்பிசென்றுவிட்டார்.

இந்த செயலால் அதிர்ச்சியடைந்த ஷேன் Guang டா மோவின் பின் செல்ல தொடங்கினார்.

அவர் Yangzi ஆறு அடையும் வரை டா மோ வடக்கு நோக்கி பயணத்தை தொடர்ந்தார். ஆற்றின் அருகே ஒரு கிழவி ஒரு பெரிய நாணல் கட்டுடன் இருந்தார். டா மோ அந்த கிழவியிடம் ஒரு ரீட் வேண்டும் என்று கேட்டார். அதற்க்கு அவர் சரி என்று பதிலளித்தாள். டா மோ, ஒரு ஒற்றை ரீட் எடுத்து Yangzi ஆற்றில் மேற்பரப்பில் மீது வைத்து அதன் மீது நின்றார். அவர் தனது கை சக்தியால் Yangzi ஆற்றின் குறுக்கே கடந்துசென்றார். இதை பார்த்து, ஷேன் Guang கிழவியிடம் கேட்காமல் சிறிதளவு நாணல் எடுத்துக்கொண்டார். அவர் Yangzi ஆற்றின் மீது நாணல்களை எறிந்தார் மற்றும் அதன் மீது நின்றார். அது  அவரை கீழே மூழ்கடித்தன. ஷேன் Guang மூழ்க தொடங்கினார். கிழவி ஷேன் Guang நிலையை கண்டு பரிதாபம் கொண்டு ஆற்றிலிருந்து இழுத்து கரைக்கு கொண்டுவந்தார். ஷேன் Guang இருமிக்கொண்டு தரையில் கிடந்தார். அவள் நாணல் எடுக்கும் முன் அவளை கேட்கவில்லை என திட்டினாள். அவளை அவமதிப்பது மூலம், ஷேன் Guang தன்னையே கொச்சைபடுதிக்கொண்டாய் என்று சொன்னாள். மேலும் நீ தேடிக்கொண்டுவந்த மாஸ்டர் அந்த டா மோ தான் என்று ஷேன் Guangவிடம் கூறினார். அவர் சொன்னது போல், கீழே மூழ்கின நாணல் ஆற்றில் மேற்பரப்பில் மீண்டும் உயர்ந்தன. ஷேன் Guangயை அது  Yangzi ஆற்றின் குறுக்கே கொண்டுசென்று மறு பக்கத்தில் விட்டது. மறு கரையை அடைந்த அவர் டா மோவை பின் தொடர்ந்தார். 

ஆற்றில் ஷேன் Guang சம்சார சுழற்சியை முடிவுக்கு கொண்டுவர உதவியது ஒரு Boddhisatva என்று நம்பும் பல மக்கள் அங்கு உள்ளனர்.

டா மோ ஷாலின் கோவிலை நெருங்கினார். ஷாலின் துறவிகள் அவரது வருகைபற்றி அறிந்து அவரை சந்திக்க கூடியிருந்தனர். டா மோ வந்தபோது, ஷாலின் துறவிகள் அவரை வரவேற்றனர். கோவிலில் தங்குமாறு அவரை அழைத்தனர். டா மோ பதில் சொல்லாமல் ஷாலின் கோவில் பின்னால் உள்ள ஒரு மலையிலிருந்த குகைக்கு சென்று, கீழே உட்கார்ந்து, மற்றும் தியானம் செய்ய தொடங்கினார். பெல் மலை, டிரம் மலை, வாள் மலை, முத்திரை மலை மற்றும் கொடி மலை என ஷாலின் கோவில் முன், ஐந்து மலைகள் அங்கு உள்ளன. இந்த மலைகள், அதன் வடிவத்தை கொண்டு பெயரிடப்பட்டன. ஷாலின் கோவிலின் பின்னால் மார்பகங்களை போன்ற வடிவமைக்கப்போடு ஐந்து "மார்பக மலைகள்" உள்ளன. மார்பக மலைத்தொடரின் ஒரு குகையில் இருந்து டா மோ தியானம் செய்தார். 

டா மோ குகையின் சுவரை நோக்கி அமர்ந்திருந்து ஒன்பது ஆண்டுகள் தவம் செய்தார். இந்த ஒன்பது ஆண்டுகளில், ஷேன் Guang குகைக்கு வெளியே இருந்து டா மோவிர்க்கு தீங்கு ஏற்படாமல் காவலிருந்தார். அவ்வப்பொழுது டா மோவை சந்தித்து கற்பிக்குமாறு  கேட்டுக்கொண்டார். ஆனால் ஷேன் Guang விண்ணப்பத்திற்கு பதில் இல்லை. இந்த ஒன்பது ஆண்டுகளில் ஷாலின் துறவிகள் அவ்வப்போது கீழே கோவிலுக்கு வர அழைத்தனர். ஆனால் டா மோ பதிலளித்தார் இல்லை. சிறிது நாட்கள் கழித்து, அவரது உருவம் அவர்முன் இருந்த கல் சுவர் மீது பொறிக்கப்பட்டுள்ளது.

ஒன்பதாம் ஆண்டின்  இறுதியில், ஷாலின் துறவிகள் டா மோவிர்க்கு ஏதாவது மேலும் செய்ய வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தனர். அதனால் அவர்கள் கோவிலில் ஒரு தனி அறையை உருவாக்கி அதில் தங்க வைக்க ஏற்பாடுசெய்தனர். அவர்கள் அந்த அறைக்கு டா மோவை அழைத்தனர். டா மோ பதில் கூறாமல் எழுந்து அறைக்கு நேராக வந்து, கீழே உட்கார்ந்து, உடனடியாக தியானம் செய்யதொடங்கினார். ஷேன் Guang டா மோ அறைக்கு வெளியே காவலாளியாக நின்றார். டா மோ மற்றொரு நான்கு ஆண்டுகளாக தனது அறையில் தவம் செய்தார். ஷேன் Guang எப்போதாவது டா மோவிடம் அவருக்கு கற்று கொடுக்க வேண்டினார். ஆனால் டா மோ பதிலளிக்கவில்லை.

நான்கு ஆண்டு கால இறுதியில், ஷேன் கோங் மொத்தமாக பதின்மூன்று ஆண்டுகள் டா மோவின் பின் சென்ற பின்பும் டா மோ எதுவும் சொல்லவில்லை. நான்கு ஆண்டு கால முடிவுக்கு பின் ஒரு நாள், ஷேன் கோங் டா மோ அறையின் வெளியே பனியில் நிற்கும் போது குளிர் அதிகமாக இருந்தது. அது அவரரை மிகவும் கோபமடைய செய்தது. அவர் ஒரு பனிக்கட்டியை எடுத்து டா மோவின் அறையில் போட்டுஉடைத்தார். அது ஒரு பலத்த இரைச்சலை ஏற்படுத்தியது. இந்த சத்தம் டா மோவை அவரது தியானதிலிருந்து எழுப்பியது. அவர் ஷேன் கோங்கை பார்த்தார். கோபம் மற்றும் வெறுப்பில் இருந்த ஷேன் கோங் டா மோவிடம் எப்போது எனக்கு கற்பிப்பீர்கள் என கேட்டார். 

டா மோ சிவப்பு பனி வானத்தில் இருந்து விழுந்த போது அவர் ஷேன் Guangக்கு கற்றுதருவதாக பதிலளித்தார்.

இது, ஷேன் Guang இதயத்தின் உள்ளே ஏதோ மாற்றத்தை உண்டாக்கியது. அவர் தன் வாளை எடுத்து அவரது இடது கையை துண்டித்தார். கையில் இருந்து விழுந்த இரத்தம் குளிர் காற்றில் உறைந்து சிவப்பு பனி போன்ற விழுந்தது. இதை பார்த்து, டா மோ ஷேன் Guangக்கு கற்பிக்க ஒப்புக்கொண்டார்.

டா மோ மண்வெட்டியை எடுத்துகொண்டு ஷாலின் கோவில் முன் இருந்த டிரம் மலைக்கு ஷேன் Guangஉடன் சென்றார். அதன் மேல் பகுதி மிகவும் தட்டையானது. எனவே டிரம் மலை என அழைக்கப்படுகிறது. டா மோ மௌன செய்தியாக டிரம் மலையின் மேற்ப்பரப்பினை போல, ஷேன் Guang இதயம் சமநிலையை அடைய வேண்டும் என்று உணர்த்தினார். இந்த டிரம் மலையில் டா மோ ஒரு கிணறு வெட்டினார். அதன் தண்ணீர் மிககசப்பானதாக இருந்தது. பின்னர் டிரம் மலையைவிட்டு டா மோ சென்றுவிட்டார். ஒரு ஆண்டு முழுவதும், ஷேன் கோங் அவரது தேவைகள் அனைத்தையும் நன்றாக கசப்பான தண்ணீரை பயன்படுத்தி பூர்த்திசெய்துகொண்டார். அவர் சமைக்க, சுத்தம் செய்ய, குளிப்பதற்கு என எல்லாம் செய்ய அதை பயன்படுத்தினார். முதல் ஆண்டு இறுதியில், ஷேன் கோங் மீண்டும் சென்று கற்பிக்குமாறு கேட்டார். டா மோ மீண்டும் சென்று இரண்டாவது கிணறு  தோண்டினார். அந்த கிணற்று தண்ணீர் காரமான இருந்தது. ஒரு ஆண்டு முழுவதும், ஷேன் Guang தனது அனைத்து தேவைகளுக்கும் காரமான நீரை பயன்படுத்தினார். இரண்டாவது ஆண்டின் முடிவில், ஷேன் Guang மீண்டும் சென்று  கற்பிக்க கேட்டார். டா மோ டிரம் மலை மீது ஒரு மூன்றாவது கிணறு அமைத்தார். இந்த மூன்றாவது தண்ணீர் நன்றாக புளிப்பாக இருந்தது. மூன்றாம் ஆண்டு, ஷேன் Guang தனது தேவைகளுக்கு புளிப்பு நீரை பயன்படுத்தினார். மூன்றாம் ஆண்டு இறுதியில், ஷேன் Guang டா மோவிர்க்கு எதிராக வந்து கற்பிக்க கேட்டுக்கொண்டார். டா மோ நான்காவது மற்றும் இறுதி கிணறை தோண்டினார். இந்த நீர் மிகஇனிப்பாக இருந்தது. இந்த கட்டத்தில், ஷேன் கோங், அந்த நான்கு கிணறுகள் அவரது வாழ்க்கையின் பிரதிநிதித்துவம் என்று புரிந்துகொண்டார். அந்த கிணறுகள் போல, வாழ்க்கையில் சில நேரங்களில் கசப்பு, சில நேரங்களில் புளிப்பு சில நேரங்களில் காரம் மற்றும் சில நேரங்களில் இனிப்பு இருக்கும். ஆண்டின் நான்கு பருவங்ககள் அழகான மற்றும் அவசியமான ஒன்று என்பது போலவே, அவரது வாழ்வில் இந்த பகுதிகள் சமமாக அழகானதாக மற்றும் தேவையானதாக இருந்தது. உண்மையில் வார்த்தைகளால் சொல்லாமல் டா மோ வாழ்வின் மிக முக்கியமான பாடங்களை  அவருக்கு கற்று கொடுத்தார். ஒரு மனதிலிருந்து மனம், இதயத்திலிருந்து இதயம் என்ற பாணியில் ஷேன் Guangக்கு கற்றுதந்தார். இதற்கு "நடவடிக்கை மொழி" என்று பெயர். இதுவே ஷாலின் கோவிலில் டா மோவினால் உருவாகிய சான் புத்த மதத்தின் தொடக்கமாகும்.

ஷேன் Guangவிர்க்கு ஹுய் கே என்ற பெயர் கொடுக்கப்பட்டது. அவர் டா மோவிர்க்கு பின் ஷாலின் கோவில் மடாதிபதி ஆனார்.

ஹுய் கே செய்த தியாகதிற்க்கு மரியாதை செலுத்த, சீடர்கள் மற்றும் ஷாலின் கோயில் துறவிகள் அவர்களது வலது கையை மட்டுமே பயன்படுத்தி ஒருவருக்கொருவர் வாழ்த்து என கூறுகின்றனர்.

நன்றி USA Shaolin Temple
  

Thursday, September 1, 2011

மனிதநேயம்


மனித சிற்பத்தை வடிக்கும் உளி 
கல்லாய் நின்றவனை கலையாக்கும் கருவி 
அன்பெனும் அமிழ்தை அரவணைப்பு பாத்திரத்திலிட்டு 
கையிலே நீட்டுவதல்ல கனிவோடு ஊட்டுவது 

பொருளை கொடுப்பதல்ல பொருள்பட கொடுப்பது 
கொடுப்பதும் கொள்வதும் குற்றமற்றதாய் இருப்பது 
உயர்வுதாழ்வு காட்டும் மனிததராசின் மனமுள் 
மனிதநேயத்தை நோக்கி என்றும் நிற்பதில்லை 

மனிதமனம் தேடுவது உதவியை மட்டுமல்ல 
உதவும் கரங்களின் பரிவெனும் ஸ்பரிசமும்தான்
உணவை மட்டும் கொடுப்பது மனிதம் 
அருகிருந்து உண்ண செய்வது மனிதநேயம் 

தனித் தூண்களாய் தவித்து நிற்ப்பதைவிட  
மனிதநேயம் எனும் கூரையால் பிணைக்கப்பட்டு 
மண்டபமாய் மணி கோபுரமாய் வாழ்ந்து 
மனிதம் காப்போம்! மனிதநேயம் வளர்ப்போம்!! 

Wednesday, August 31, 2011

அன்னையே!


பத்து மாதங்கள் கருவறையில் சுமந்தாய் 
பட்ட வலிகளுக்கு பரிதவிக்கவில்லை நீ 
நானும் சுமக்கிறேன் சேயாய் உன்னை 
மனதிலும் நிஜத்திலும்  வலிகள் தெரிவதில்லை  
நீ இருந்தாய் வலிகளின் மருந்தாய்
அன்னையின் அன்பு ஆண்டவனிடத்தும் வராது
உள்ளத்தே வைத்து உன்னையும் வணங்குகிறேன்

  

சுதந்திரம்

அன்று சிலர் குண்டை மார்பில் ஏந்தினர் 
பலர் சுதந்திரம் பெறுவதற்கு 
இன்று சிலர் குண்டை கையில் ஏந்தினர் 
பலர் சுதந்திரம் இழப்பதற்கு 
என்று இந்த சமுதாயம் திருந்துமோ! இல்லையேல் 
அவர்களால் அனைத்தும் அழியுமோ!!